Historia święta Teresa Benedykta od Krzyżaktórego nazwisko brzmiało Edyta Steinjest jasnym świadectwem tego, jak szczere poszukiwanie prawdy prowadzi ostatecznie do spotkania z Chrystusem. Jej życie, naznaczone inteligencją, poświęceniem i męczeństwem, nadal stanowi wyzwanie dla wielu kobiet, które czują powołanie do poświęcenia się Bogu ciałem i duszą.
Ze strony Fundacji CARF, która również wspiera formację kobiet zakonnych, pamiętamy jej przykład jako wzór wierności, duchowej głębi i bezwarunkowej miłości.
Edyta Stein urodziła się 12 października 1891 r. we Wrocławiu, mieście należącym wówczas do Cesarstwa Niemieckiego. Była najmłodszym z jedenaściorga dzieci w żydowskiej rodzinie. Jej matka, kobieta o silnej wierze i mocnym charakterze, była dla niej przykładem siły i odpowiedzialności. Jednak jako nastolatka Edith przestała się modlić i ogłosiła się ateistką. Była młodą kobietą o błyskotliwej inteligencji, niezadowoloną z łatwych odpowiedzi i zdeterminowaną, by znaleźć prawdę dla siebie.
Przeniosła się do Getyngi, aby studiować filozofię, gdzie została uczennicą i współpracowniczką słynnego filozofa Edmunda Husserla, twórcy fenomenologii. Jej badania filozoficzne nie były jedynie działalnością akademicką: starała się zrozumieć głęboką strukturę człowieka, jego godność, jego wolność i jego związek ze światem. Edith interesowała się również cierpieniem, współczuciem i wewnętrznym doświadczeniem ludzi.
Uczciwość intelektualna doprowadziła ją do otwarcia się na świadectwo wiary chrześcijańskiej. Przykład wierzących przyjaciół, kontakt z myślą tomistyczną, a przede wszystkim lektura żywotów świętych, zaczęły poruszać jej serce. W szczególności uderzył ją spokój, z jakim jej chrześcijańska przyjaciółka stawiła czoła śmierci męża, co skłoniło ją do zastanowienia się, skąd wzięła się ta mocna nadzieja.
Punkt zwrotny nastąpił latem 1921 roku, podczas pobytu u przyjaciół. Wziął wtedy do ręki przypadkową książkę z półki: była to autobiografia Święta Teresa od Jezusa. Przeczytała go za jednym posiedzeniem w nocy, a kiedy skończyła, powiedziała: "To jest prawda". Spotkanie z hiszpańską świętą karmelitanką było dla Edith wewnętrznym objawieniem. Odkryła w nim nie tylko prawdę chrześcijaństwa, ale także duchową ścieżkę, która wypełniła jej pragnienie sensu i spełnienia.
Wkrótce po tej decydującej lekturze Edyta Stein poprosiła o chrzest. Sakrament przyjęła 1 stycznia 1922 roku, w wieku 30 lat, w kościele dominikanów w Speyer. Od tego momentu żyła głęboką, spokojną i spójną wiarą. Radykalnie zmienił swój sposób życia: zaczął codziennie uczestniczyć we Mszy Świętej, intensywnie się modlić i oddawać swoją wiedzę na służbę prawdzie objawionej w Chrystusie. Narodziła się w niej nowa Edith: kobieta wolna, wdzięczna i zakochana w Bogu.
W kolejnych latach łączyła życie duchowe z powołaniem intelektualnym. Pracowała jako nauczycielka w katolickiej szkole, tłumaczyła dzieła św. Tomasza z Akwinu na język niemiecki i pisała eseje filozoficzne z chrześcijańskim spojrzeniem. Tomasza z Akwinu w języku niemieckim i pisała eseje filozoficzne z chrześcijańskim spojrzeniem. To, czego wcześniej szukała wyłącznie za pomocą rozumu, teraz zrozumiała dzięki wierze. Dla niej filozofia i teologia były uzupełniającymi się ścieżkami do pełnej prawdy.
W swojej intymnej relacji z Chrystusem zaczęła czuć, że nie wystarczy żyć "dla Niego" z zewnątrz: czuła, że Pan prosi ją o całkowite poświęcenie, życie konsekrowane. Wiele lat wcześniej wyraziła pragnienie zostania karmelitanką, ale zobowiązania rodzinne i zawodowe ją powstrzymywały. Jednak wraz z nadejściem reżimu nazistowskiego i rosnącymi prześladowaniami Żydów zdała sobie sprawę, że jej miejsce jest przy Chrystusie ukrzyżowanym, wstawiającym się za wszystkimi.
W październiku 1933 r. wstąpiła do klasztoru karmelitanek w Kolonii. Tam przyjęła imię Teresa Benedykta od Krzyża. Był to krok radykalny, ale głęboko upragniony. Znalazła swoje ostateczne miejsce: cisza, modlitwa i ofiara stały się centrum jej życia. To, czego świat nie mógł jej zaoferować, znalazła w miłości Boga. W pełni odpowiedziała na swoje powołanie.
Przez lata Edith odczuwała rosnące w niej pragnienie całkowitego oddania swojego życia Bogu. Chociaż początkowo kontynuowała swoją działalność jako nauczycielka, pisarka i wykładowczyni, w końcu podjęła krok, do którego dojrzewała w modlitwie: w 1933 r. wstąpiła do klasztoru karmelitanek w Kolonii, gdzie przyjęła imię Teresa Benedykta od Krzyża.
Tam żył w ciszy, modlitwie i pokucie, pogłębiając swoje zjednoczenie z Chrystusem i ofiarowując swoje życie za zbawienie dusz. Był świadomy niebezpieczeństwa, w jakim się znalazł jako Żyd w środku nazistowskich prześladowań, ale nie wycofał się. Wiedział, że jego miejsce jest u stóp krzyża.
W swojej karmelitańskiej celi Teresa Benedykta napisała jedne ze swoich najgłębszych dzieł. Mówiła w nich o krzyżu jako szkole miłości, jako miejscu, w którym dusza jednoczy się z Chrystusem w Jego odkupieńczym darze z siebie. Przyjąć krzyż", pisała, "znaczy odnaleźć w nim Chrystusa".
Jego powołaniem nie była ucieczka od świata, ale radykalne zanurzenie się w tajemnicy ludzkiego cierpienia, oparte na miłości. W Karmelu modlił się za swój lud, za Kościół, za cały świat. Jego konsekracja nie była izolacją, ale wstawiennictwem.
W 1942 r. została aresztowana wraz z siostrą Rosą, również konwertytką. 9 sierpnia obie zostały zamordowane w Auschwitz. Spełniło się jej pragnienie: ofiarować swoje życie jako ofiarę miłości dla Chrystusa i ludzkości.
Życie św. Teresy Benedykty od Krzyża jest źródłem inspiracji dla wielu współczesnych kobiet, które czują się powołane do życia zakonnego. Uczy ona, że powołanie to nic innego jak pełna miłości odpowiedź na Miłość, która wzywa pierwsza. I że warto zostawić wszystko, gdy skarbem jest Chrystus.
Edyta Stein nie była świętą łatwego życia ani natychmiastowych odpowiedzi. Szukała, wątpiła, cierpiała, była formowana, pracowała, myślała... i pośród tego wszystkiego usłyszała głos mówiący do niej: "Chodź i chodź za Mną". I zostawiła wszystko dla Niego.
Ich świadectwo zachęca wiele młodych kobiet, które z różnych zakątków świata zadają sobie pytanie, czy Bóg wzywa je do poświęcenia się, do służenia Mu we wspólnocie, do życia w modlitwie, do całkowitego oddania się. Są to kobiety, które dziś stanowią część zgromadzeń zakonnych i którym Fundacja CARF pomaga formować się, aby mogły odpowiedzieć z hojnością i przygotowaniem na to Boże wezwanie.
Kanonizowany w 1998 roku przez świętego Jana Pawła IITeresa Benedykta od Krzyża, ogłoszona w następnym roku współpatronką Europy, jest świętą na wskroś współczesną. Kobieta, która nie wyrzekła się rozumu, ale oddała go na służbę wiary. Męczennica, która nie nienawidziła, ale przebaczała. Zakonnica, która nie ukrywała się, ale ofiarowała siebie.
Jego życie jest hymnem na cześć prawdy, miłości i daru z siebie. I nadal przypomina nam, nawet dzisiaj, że Bóg nadal wzywa. Że są odważne kobiety, które zostawiają dla Niego wszystko. I że warto je wspierać.
W Fundacji CARF wspieramy z radością i nadzieją powołania kobiet, takich jak Święta Teresa Benedykta. Wiemy, że ich poświęcenie zmienia świat, nawet jeśli czynią to w ciszy. Że ich modlitwa podtrzymuje Kościół. Że ich poświęcenie jest owocne.
Dlatego chcemy, aby znacznie więcej kobiet mogło podążać ścieżką, którą obrała Edyta Stein. Niech słuchają głosu, który wzywa. Niech na niego odpowiedzą. I niech, tak jak ona, odnajdą pełnię w całkowitym darze z siebie.
