"Στην εφηβεία μου και στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια, πολλοί άνθρωποι με προσκάλεσαν να συμμετάσχω σε μια ομάδα νεολαίας ή λατρείας και η απάντησή μου ήταν πάντα η ίδια: ευχαριστώ πολύ, αλλά όχι. Εκείνη την εποχή στη ζωή μου δεν έβλεπα όλα τα καλά που είχε να μου προσφέρει ο Θεός. Εκείνη την εποχή στη ζωή μου δεν έβλεπα όλα τα καλά που είχε να μου προσφέρει ο Θεός.
Σήμερα, 33 ετών, είναι ιεροσπουδαστής στην επισκοπή Ταμπάσκο (Μεξικό), σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο της Ναβάρα και διαμένει και εκπαιδεύεται στο Διεθνές σεμινάριο Bidasoa (Παμπλόνα). Γνωρίζει ότι η καλή κατάρτιση είναι απαραίτητη για να μπορέσει κανείς να ευαγγελιστεί σε μια μεταμοντέρνα κοινωνία του 21ου αιώνα, ιδίως στο Μεξικό, μια χώρα με ισχυρές καθολικές ρίζες όπου ο προτεσταντισμός κερδίζει επίσης έδαφος.
"Μία από τις κύριες ανάγκες ευαγγελισμού, όχι μόνο στην επισκοπή μου αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα, είναι πώς να ευαγγελιστούμε μπροστά στις πολλαπλές προτεσταντικές ομάδες που αυξάνονται".
Σύμφωνα με την εμπειρία του, είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε από τις οικογένειες, να κατηχήσουμε και να γνωστοποιήσουμε την ομορφιά του Λόγου του Θεού. "Για να επιτευχθεί αυτό, οι ενορίες πρέπει να ενθαρρύνουν περισσότερο το ιεραποστολικό πνεύμα στις δικές τους κοινότητες (κάτι που γίνεται), αλλά πρέπει να προωθηθεί πολύ περισσότερο και έτσι, μαζί με τη συμμετοχή ολόκληρης της κοινότητας, να φέρουμε τον Θεό πιο κοντά σε εκείνους που δεν Τον γνωρίζουν ακόμη ή που έχουν απομακρυνθεί ακόμη και από Αυτόν".
Αντιμέτωπος με τον πολλαπλασιασμό των προτεσταντικών ή αντιεκκλησιαστικών ομάδων, αυτός ο σεμιναριογράφος είναι πεπεισμένος για τη δύναμη του κάθε Καθολικού να είναι μάρτυρας της Καθολικής πίστης, και όπως προτείνει, ξεκινώντας από τις οικογένειες.
"Οι οικογένειες είναι οι οικιακές εκκλησίες όπου αρχίζει η καλλιέργεια της πίστης, καθώς και των αξιών, των αρετών, των διδασκαλιών και των εθίμων που θα διαμορφώσουν σταδιακά τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα κάθε μέλους της".
Ο Jesús είναι πεπεισμένος ότι αν η Καθολική πίστη βιώνεται σε κάθε οικογένεια, η μαρτυρία της θα δώσει απάντηση στις αντιεκκλησιαστικές ομάδες που προσπαθούν να επιτεθούν στην Εκκλησία. "Δεν πρόκειται για έναν πόλεμο μεταξύ της Καθολικής πίστης και των προτεσταντικών αιρέσεων, αλλά ως Καθολικοί έχουμε μεγάλη ευθύνη και, φωτισμένοι από το φως της πίστης, πρέπει να αποκτήσουμε την καλύτερη προετοιμασία για να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις αυτής της εποχής.
Αυτός ο ιεροσπουδαστής, ο οποίος θέλει να γίνει ιερέας, μεταφέρει τη δική του εμπειρία από όσα έμαθε στην οικογένειά του. Είναι ο μικρότερος από τρία αδέλφια και μεγάλωσε με την υποστήριξη της οικογένειάς του, θεμελιώδης παράγοντας για να γίνει ο άνθρωπος που είναι σήμερα, πάντα χέρι-χέρι με τον Θεό σε κάθε έργο της ζωής του.
"Οι καλές στιγμές των παιδικών μου χρόνων είναι γεμάτες αδελφικό δέσιμο, παιχνίδι, διασκέδαση, προστασία ο ένας του άλλου. Κάτι καλό στην παιδική μου ηλικία είναι ότι από παιδί ήμουν συνεχής μαθήτρια, κάτι που μου εμφύσησαν πάντα οι γονείς μου, κάτι που με χαρακτηρίζει σε όλη μου τη ζωή".
Θυμάται επίσης ότι η εφηβεία ήταν ένα από τα καλύτερα στάδια της ζωής του, επειδή άρχισε να αναπτύσσεται και να ωριμάζει η προσωπικότητά του. "Το καλό με την εφηβεία μου είναι ότι καθόριζα τον τρόπο ζωής μου, ήξερα πώς να ξεχωρίζω το καλό από το κακό και πάνω απ' όλα η εμπιστοσύνη που είχαν οι γονείς μου σε μένα και τα αδέλφια μου. Ευχαριστώ τους γονείς μου που πάντα μου έδιναν μια παιδεία βασισμένη σε αξίες, δημιουργώντας στα αδέλφια μου και σε μένα το αίσθημα της ευθύνης, της αφοσίωσης και της προσπάθειας σε όλες τις δραστηριότητές μας", λέει ο ιεροσπουδαστής.
Οι γονείς του τον στήριξαν στην πιο σημαντική στιγμή της ζωής του: την είσοδό του στο ιεροδιδασκαλείο σε ηλικία τριάντα ετών, μετά από μια επαγγελματική καριέρα και μια σταθερή δουλειά, έχοντας πάντα εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού, "που με καλούσε να ξεπεράσω τις δυνατότητές μου για να επιστρέψω στο Θεό, με γενναιόδωρο τρόπο, όλα όσα μου είχε δώσει σε όλη μου τη ζωή".
Το όνειρο αυτού του ιεροσπουδαστή είναι να ευαγγελίσει τους νέους του Μεξικού. "Υπάρχει κάτι που μου κάνει πραγματικά εντύπωση και αυτό είναι ότι η νεολαία στο Μεξικό, παρά τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί τα τελευταία χρόνια, είναι μια νεολαία που έχει φωνή και ακούγεται, είναι μια νεολαία όπου είναι σαφές ότι όταν υπάρχει ενότητα και όλοι συνδέονται προς το ίδιο συμφέρον, καταφέρνουν να επιτύχουν τους στόχους που έχουν θέσει για τον εαυτό τους, είναι μια νεολαία όπου υπάρχει πολλή ελπίδα, ειδικά σε αυτούς τους καιρούς της νεωτερικότητας".
Κατά τη γνώμη του, αυτό που χρειάζεται για να έρθουν οι νέοι πιο κοντά στην καθολική πίστη είναι να τους δώσουμε και να τους επιτρέψουμε μεγαλύτερη συμμετοχή στις ενορίες.Είναι πολύ σημαντικό να τους κάνουμε να αισθανθούν μέρος της εκκλησίας, εντάσσοντάς τους στις δραστηριότητες, ώστε να τους δημιουργήσουμε συμπεριφορές αγάπης και ευθύνης όχι μόνο απέναντι στην υπηρεσία που προσφέρουν, αλλά και απέναντι στον Θεό.
"Ωστόσο, οι οικογένειες είναι θεμελιώδους σημασίας για την επίτευξη αυτού του στόχου, καθώς εκεί καλλιεργείται η αγάπη για τον Θεό, καθώς και η αγάπη για την Εκκλησία", επιμένει ο Jesús.
Πώς πρέπει να είναι για τον Jesús Eduardo ο ιεροσπουδαστής και ο ιερέας του 21ου αιώνα; "Κατά τη γνώμη μου πρέπει να έχει μεγάλη αγάπη και αφοσίωση σε αυτό που τον κάλεσε ο Θεός, να έχει αίσθηση δέσμευσης και ευθύνης όπου κι αν βρίσκεται, να έχει σταθερότητα σε όλους τους τομείς της μόρφωσής του, που θα του επιτρέψει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που έχει και θα έχει η Εκκλησία μας στο μέλλον".
Επιπλέον, θεωρεί απαραίτητο οι σημερινοί ιεροσπουδαστές και ιερείς να διατηρούν μια συνεχή και συνεχή κατάρτιση, ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις ανάγκες και τις ανησυχίες του λαού του Θεού, δεδομένου ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις μελλοντικές γενιές που προετοιμάζονται πολύ καλά.
"Ένας ιεροσπουδαστής στον 21ο αιώνα δεν πρέπει να σβήσει τη φλόγα της κλίσης του μπροστά σε ό,τι έχει να προσφέρει ο κόσμος, το οποίο θα μπορούσε να τον απομακρύνει από αυτό που κλήθηκε να κάνει. Πρέπει να έχει πάντα κατά νου τον λόγο για τον οποίο αποφάσισε να ακολουθήσει τον Θεό και να μη φοβούνται τις δοκιμασίες που μπορεί να βιώσουν".
Ο Jesús Eduardo Flores καταλήγει: "η ανταπόκριση στο κάλεσμα του Θεού είναι και θα είναι μια από τις πιο εμπλουτισμένες εμπειρίες που θα σημαδέψουν τη ζωή ενός ιεροσπουδαστή, ο οποίος δεν θα ξεχάσει ποτέ όλες τις προσπάθειές του κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του και θα αντανακλάται στην υπηρεσία του στην Εκκλησία και σε όλο τον λαό του Θεού ως ιερέας".
Εν κατακλείδι, ο Ιησούς είναι πολύ ευγνώμων σε όλους τους ευεργέτες του Ίδρυμα CARF που καθιστούν εφικτές τις σπουδές του στην Παμπλόνα. "Ευχαριστώ τους ευεργέτες για τη γενναιοδωρία τους και για τις προσευχές τους, διότι βοηθώντας σεμινάρους όπως εγώ, βοηθούν πολλές χριστιανικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο. Σας έχω στις προσευχές μου.
Marta Santín, δημοσιογράφος με ειδίκευση στη θρησκεία.
