Η φράση που τιτλοφορεί αυτό το άρθρο είναι ο τίτλος της Βουλής της Σύγκλησης του Τακτικού Ιωβηλαίου του έτους 2025, το οποίο μόλις ξεκίνησε. Ένα Ιερό Έτος που μόλις συγκάλεσε ο Πάπας, ακολουθώντας μια παράδοση της Εκκλησίας.
Η ελπίδα αποτελεί βασικό στοιχείο αυτού του μηνύματος, υπενθυμίζοντάς μας τη σημασία του να ζούμε με πίστη και εμπιστοσύνη στο μέλλον. Με αυτά τα λόγια του Αγίου Παύλου, αρχίζει το αρ. 2 του ο ΤαύροςΕπομένως, δικαιωμένοι από την πίστη, είμαστε σε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Δι' αυτού αποκτήσαμε με την πίστη τη χάρη στην οποία εδραιωθήκαμε, και δι' αυτού χαιρόμαστε με την ελπίδα της δόξας του Θεού (...) Και η ελπίδα δεν θα απογοητευθεί, διότι η αγάπη του Θεού έχει χυθεί στις καρδιές μας μέσω του Αγίου Πνεύματος, που μας δόθηκε" (Ρωμ. 5, 1-2, 5).
Στις επόμενες παραγράφους, ο Πάπας καλεί όλους τους πιστούς να προσευχηθούν για την ειρήνη στον κόσμο- για τα νέα ζευγάρια, ώστε να αυξηθεί η επιθυμία να αποκτήσουν παιδιά και να γεμίσουν "οι πολλές άδειες κούνιες που υπάρχουν ήδη σε πολλά μέρη του κόσμου" (αρ. 9).
Ζητά "για να προσφέρω στους φυλακισμένους ένα συγκεκριμένο σημάδι εγγύτητας, επιθυμώ ο ίδιος να ανοίξω μια Αγία Πόρτα σε μια φυλακή, ώστε να είναι γι' αυτούς ένα σύμβολο που τους καλεί να κοιτάξουν στο μέλλον με ελπίδα και ανανεωμένη δέσμευση στη ζωή" (αρ. 10).
Στη συνέχεια μας καλεί να προσευχηθούμε ώστε οι ελπίδες των νέων, των μεταναστών, των ηλικιωμένων, των παππούδων και των γιαγιάδων, των φτωχών και των πιο χρεωμένων χωρών να σταθούν ξανά στα πόδια τους. Και μπορούμε να προσθέσουμε: να κλείσουν όλες οι κλινικές αμβλώσεων- να ζήσουν οι οικογένειες μαζί "μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος".
Στη συνέχεια υπογραμμίζει τους λόγους για την ελπίδα μας στη μαρτυρία των μαρτύρων "οι οποίοι, σταθεροί στην πίστη τους στον αναστημένο Χριστό, ήξεραν πώς να απαρνηθούν τη γήινη ζωή τους για να μην προδώσουν τον Κύριό τους" (αρ. 20), και έλαβαν "την ευτυχία της αιώνιας ζωής".
Εκφράζει έτσι με σαφήνεια την πραγματικότητα της "αιώνιας ζωής", στην οποία καλούμαστε να ζήσουμε με πλήρη ευτυχία μέσα στην αγάπη του Θεού Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
"Πιστεύω στην αιώνια ζωή": αυτό εκφράζει η πίστη μας, και η χριστιανική ελπίδα βρίσκει θεμελιώδη βάση σε αυτά τα λόγια. Η ελπίδα, στην πραγματικότητα, "είναι η θεολογική αρετή με την οποία επιδιώκουμε την αιώνια ζωή ως την ευτυχία μας".
Η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος του Βατικανού επιβεβαιώνει: "Όταν (...) λείπει αυτό το θεϊκό θεμέλιο και αυτή η ελπίδα της αιώνιας ζωής, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια υφίσταται πολύ σοβαρή βλάβη - αυτό συμβαίνει συχνά - και τα αινίγματα της ζωής και του θανάτου, της ενοχής και της θλίψης, παραμένουν άλυτα, οδηγώντας συχνά τον άνθρωπο στην απελπισία" (αρ. 19).
Και αφού επισημάνει όλες τις ελπίδες που έχουμε υπενθυμίσει και την πραγματικότητα της "κρίσης του Θεού" που θα συναντήσουμε όλοι μας στο θάνατό μας, το αρ. 23 της Βούλας μιλάει πολύ καθαρά για την ανάγκη του Μυστηρίου της Μετάνοιας, το οποίο προετοιμάζει την ψυχή μας, μετανοημένη για τις αμαρτίες που έχει διαπράξει, να ζητήσει από τον Θεό συγχώρεση.
"Το μυστήριο της μετάνοιας μας διαβεβαιώνει ότι ο Θεός αφαιρεί τις αμαρτίες μας (...). Η μυστηριακή συμφιλίωση - εξομολόγηση - δεν είναι μόνο μια όμορφη πνευματική ευκαιρία, αλλά αποτελεί ένα αποφασιστικό, ουσιαστικό και απαραίτητο βήμα στο ταξίδι της πίστης του καθενός μας".
Ζώντας αυτό το αίτημα συγχώρεσης με ταπεινότητα και αγάπη, ανασυνθέτουμε τη χριστιανική μας ζωή, ανανεώνουμε την πίστη μας στην "ελπίδα που δεν απογοητεύει" και αφήνουμε τις επιθυμίες μας στα χέρια του Κυρίου. Παναγία.
"Η ελπίδα βρίσκει τον ύψιστο μάρτυρά της στη Μητέρα του Θεού. Σε αυτήν βλέπουμε ότι η ελπίδα δεν είναι μια μάταιη αισιοδοξία, αλλά ένα δώρο της χάρης μέσα στον ρεαλισμό της ζωής (...) Δεν είναι τυχαίο ότι η λαϊκή ευσέβεια συνεχίζει να επικαλείται την Υπεραγία Θεοτόκο ως Stella marisένας τίτλος που εκφράζει τη σίγουρη ελπίδα ότι, στα θυελλώδη γεγονότα της ζωής, η Μητέρα του Θεού έρχεται να μας βοηθήσει, μας στηρίζει και μας καλεί να εμπιστευτούμε και να συνεχίσουμε να ελπίζουμε" (αρ. 24).
Με αυτές τις διατάξεις, "το επερχόμενο Ιωβηλαίο θα σημαδευτεί από την ελπίδα που δεν χάνεται, την ελπίδα στον Θεό. Είθε επίσης να μας βοηθήσει να ανακτήσουμε την απαραίτητη εμπιστοσύνη -τόσο στην Εκκλησία όσο και στην κοινωνία- στους διαπροσωπικούς δεσμούς, στις διεθνείς σχέσεις, στην προώθηση της αξιοπρέπειας κάθε ανθρώπου και στον σεβασμό της δημιουργίας" (αρ. 25).
Ernesto Juliáδικηγόρος και ιερέας.
Συνεργασία που δημοσιεύθηκε στο Religión Confidencial. Άγιο Έτος: Ελπίδα δεν απογοητεύει
